GIF to nie format, GIF to stan umysłu

Prawdopodobnie, kiedy myślisz gif, to głównie w odniesieniu do animacji z aktorami, gwiazdami sportu czy ewentualnie bohaterami kreskówek, prawda? A co z miejscami, w których je wykorzystujesz? Messenger, WhatsApp, Slack, zgadza się? Jednak gify nie są zarezerwowane ani dla wielkich tego świata, ani jedynie do prywatnych interakcji. Zła wiadomość jest taka, że to najtrudniejsza kwestia, którą trzeba sobie uświadomić. A ta dobra, że wszystkie inne wątki związane z gifami są banalnie proste. 

Serce i rozum

Gif to szczególny rodzaj komunikatu wizualnego. By uchwycić istotę tego formatu, warto na niego spojrzeć z dwóch stron: technicznej i estetycznej. W ujęciu technicznym, stanowi on rodzaj etapu pośredniego między grafiką a wideo. Gdyby darwinowską teorię ewolucji odnieść do komunikacji wizualnej, to gif byłby brakującym ogniwem między tymi dwoma odrębnymi gatunkami. Z czego wynika ta pośredniość między obrazem statycznym a wideo w odniesieniu do gifów? Gifa nie da się odtworzyć w programach do wideo, ale jednocześnie jest to obraz ruchomy, animowany, gdyż stanowi sekwencję obrazów (minimum dwóch) odtwarzanych w pętli. Bez względu na techniczne niuanse, system odtwarzający gif (przeglądarka internetowa, platforma społecznościowa czy program graficzny) interpretuje plik jako sekwencję zdjęć. Przypomina to nieco sytuację, w której oglądamy kilka podobnych do siebie zdjęć na komputerze, strzałką szybko przeglądając je...